Schrijven van mijn boek: "Jouw Unieke Plek"
Eind 2023 maakte ik een wandeling op het strand van Den Haag. In verbinding met de zee, kwam er mooie reflectie van 2023. Een jaar van zoveel moois, van het loslaten van, tot in overgave gaan en meebewegen met de flow van het leven en daarin tot het besef komen om nu mijn verhaal te mogen gaan delen. Het verhaal wat begint in Colombia en reizend vanuit Colombia naar Nederland. De reis naar binnen, naar de verbinding met het ZIJN. Het ZIJN in het hier en nu op deze prachtige planeet.
Dit verhaal gaat over Het Bewust Zijn in dit leven. Ik neem je mee op mijn reis naar binnen, naar de verbinding met de kern, het hart waar alle antwoorden zitten. Van het erkennen, naar het weten naar het voelen en weer terug naar het weten van wat je nog niet wist.
Dit verhaal heeft een boodschap wat ik wil delen, vanuit mijn eigen levenservaring. Als mens in dit leven kunnen we iets meemaken wat het leven totaal een andere wending geeft of kan geven, dan wat we hadden verwacht.
Voor mij is het grootste inzicht dat wat mij is overkomen "de adoptie" ik mij daar niet meer mee hoeft te identificeren. Daarbij ervaar ik nu een dankbaarheid van wat mij tot nu toe allemaal is overkomen en wat ik heb mogen leren en nog steeds iedere dag leer.
Adoptie is mijn rode draad of beter gezegd, was mijn rode draad. Dit verhaal, daar komt een punt achter. Het is een verhaal wat ik jarenlang heb meegedragen in alle lagen van mijn zijn hier op aarde.
Het is een feit dat ik ben geboren in Colombia en opgegroeid in Nederland, twee feiten die kloppen. Alles daaromheen wordt gecreëerd doordat ik als baby, kind en opgroeiende volwassen, onbewust overlevingspatronen en overtuigingen in mezelf heb gezaaid. Deze zaden gaan groeien tot een bepaald gedrag. Het gedrag voor mij was overduidelijk, het pleasegedrag en daarbij verantwoordelijkheid overnemen van anderen. Dit gebeurde omdat ik onbewust, dacht; straks wordt ik weer afgewezen en weggehaald.
Als volwassenen ben ik dit stuk gaan aankijken en doorvoelen. Want deze afwijzing was van toen ik kind was. Nu mag ik al deze stukken weer toelaten. Alle kind-stukken waarin het afwijzen een thema was aankijken en als volwassenen mijn armen open slaan en deze kind-stukken omarmen, want deze horen bij mij als volwassen mens.
Het is de herkenning en erkenning van wat is.